به گزارش مشرق، در ششمین فصل حضورش در رئال مادرید، گرت بیل دیگر زیر سایه کریس رونالدو نیست و حالا امیدوار است مصدومیت ها هم مانعش نشوند تا بهترین فصل خود را در برنابئو سپری کند.
جمعه ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۸، پنج سال از زمانی می گذرد که گرت بیل اولین بار پیراهن رئال مادرید را در دیدار مقابل ویارئال به تن کرد. دورانی که همراه با ۱۹ مصدومیت مختلف بود و دوری ۳۹۳ روزه این ستاره ولزی از میادین فوتبال، مانع شد تا او درخشش مورد انتظار را در برنابئو داشته باشد. هرچند دستاوردهای او تا همینجا هم قابل دفاع است.
باشگاه رئال مادرید در تابستان ۲۰۱۳ با مبلغ ۱۰۱ میلیون یورو گرت بیل را به خدمت گرفت. در حالی که یونایتد پیشنهاد بیشتری ارائه کرده بود ولی این بیل بود که در نهایت خود تصمیم گرفت با رد پیشنهاد شیاطین سرخ، راهی رئال مادرید شود. مادریدی ها هم در ادامه خریدهای کهکشانی خود در پی آن بودند تا ستاره دیگری را به مثلث هجومی خود اضافه کنند تا ترکیب خوبی را با رونالدو بسازد. حالا در ۲۹ سالگی، بیل وارد ششمین فصل حضورش در رئال مادرید شده است. اگرچه شاید هنوز زود باشد که بخواهیم درباره فصل پیش رو نظر بدهیم ولی نشانه های ابتدایی در این فصل، بیانگر این است که بیل شروع خوبی داشته و می تواند ستاره اول رئال مادرید در این فصل لقب گیرد.
تا به اینجای فصل که زمان زیادی هم از آن نمی گذرد، بیل در ۹۴ درصد از دقایق ممکن برای رئال مادرید بازی کرده و در این بازی ها، سه گل زده و دو پاس گل ارسال کرده است. آیا این شروعی است برای آن که بیل به ستاره اول کهکشان برنابئو بدل شود؟ هرچه باشد در فصول قبلی هرچقدر هم که او خوب بود زیرسایه رونالدو قرار داشت. به طور مثال آخرین نمونه اش، فینال لیگ قهرمانان بود. خیلی ها رسیدن دوباره رئال مادرید را به فینال لیگ قهرمانان، مدیون گل های دو رقمی رونالدو می دانستند که سریالی تکراری بود، اما در فینال، این بیل بود که با وجود نیمکت نشینی، به زمین آمد و گره از کار تیم زیدان باز کرد. البته این تنها لحظات درخشان بیل در پیراهن رئال مادرید نبود. هواداران هرگز گل دوم او را در پیروزی ۴-۱ مقابل اتلتیکومادرید در لیسبون که منجر به کسب لادسیما شد از یاد نمی برند. یا خاطره ان گل تماشایی مقابل بارسلونا در مستایا که به شکلی فوق العاده سرعتش را به رخ کشید.
اما لحظاتی بعد از آن فینال خاطره انگیز که رئال مادرید برای سومین بار پیاپی قهرمان اروپا کرد، بیل گفت: «شاید بمانم، شاید هم بروم، باید با مدیربرنامه ام صحبت کنم چرا که نیاز دارم بیشتر بازی کنم.»
ولی پس از فینال کیف همه چیز تغییر کرد شاید دیگر نیازی به صحبت با مدیربرنامه ها و باشگاه هم نبود. زیدان رفت و رونالدو هم مادرید را ترک کرد. اما این تنها اتفاقات مهم برای بیل نبود. بیل از نظر جسمانی شرایط بهتری به نسبت قبل دارد. حالا او ۲۷۵ روز است که مصدومیتی نداشته، آخرین مصدومیت این بازیکن، ۱۳ دسامبر بود. فصل قبل او در بازی دوم دور گروهی لیگ قهرمانان مقابل دورتموند مصدوم شد و این مصدومیت ۶۳ روز زمان برد تا بهبود یابد و بیل دوباره برای رئال مادرید به میدان برود، اما دوباره در جام حذفی مصدومیت سراغش آمد و حاشیه نشین شد تا تنها در ۵۳ درصد از دقایق ممکن، برای رئال مادرید به میدان رفته باشد.
بیل در دوران حضور آنچلوتی در رئال مادرید خیلی نتوانست در پست مدنظر سرمربی ایتالیایی، شرایط راحتی را تجربه کند، در دوران کوتاه مدت حضور بنیتس هم، سرمربی اسپانیایی بیل را به عنوان بازیساز به بازی می گرفت که خیلی ثمربخش نبود. در زمان زیدان هم، سرمربی فرانسوی در مواقعی ترجیح می داد از آسنسیو و ایسکو بهره ببرد و به جرات می توان گفت بیل زیرسایه رونالدو بود. حالا با رفتن مرد پرتغالی و جدایی زیدان، این فرصت برای بیل فراهم شده تا مرد شماره یک رئال مادرید درون مستطیل سبز لقب گیرد.
